En dat is vrij uitzonderlijk. Klim op deze bakstenen toren met de zwarte kap en krijg na 271 traptreden een prachtig uitzicht over de hele omgeving; Calais en het achterland, de haveninstallaties, het Nauw van Calais en bij helder weer de witte kliffen van Engeland.

Een bereikbare maar betoverde top ?

Een vuurtoren die midden in de stad ligt met huizen eromheen en tegenover de kerk ?  Dat komt niet vaak voor. De toren is op de resten van een vroeger bastion uit het versterkte Calais gebouwd. Men zegt dat het er spookt. Dat komt waarschijnlijk omdat er bij de bouw twee skeletten gevonden zijn.
De haven van Calais bestaat al eeuwen en terug te vinden op documenten van maritieme signalisaties. Voor de vuurtoren in 1848 werd gebouwd richtten de schippers zich op de oude wachttoren. De vuurtoren is een getuigenis van de 19de eeuw waarin Calais zoveel wijzingen onderging. 

Een bolwerk, tradities, en beroemdheden…

De vuurtoren van Calais ligt dus niet aan zee. Tussen de toren en het water ligt de wijk 'Le Courgain Maritieme. Hier leeft de zeevaart nog echt. De wijk lag meerdere eeuwen buiten de vroegere vestingen van Calais en heeft daardoor een rebels en solidair karakter. Het was een bolwerk waar generaties van vissers, reddingswerkers en zelfs kapers leefden. Eén daarvan was Tom Souville die van de Engelse schippers die hem vreesden de bijnaam 'Captain Tom' kreeg. De wijk laat de tradities leven met evenementen als het Haringfeest, het wijden van de zee en de watersteekspelen. Plaatselijke ambachtelijke vissers zijn op de vismarkt te vinden.
Hier leven anekdotes ter herinnering aan beroemdheden uit het verleden en bekende bezoekers. 

Sterren en koningen...

De haven van Calais zag landheren, politici, schrijvers en filmsterren tussen de oevers van het Kanaal reizen voor de luchtvaart en de Eurostar er waren.
Een zuil herinnert aan een gebeurtenis die begin van de Restauratie van het Franse koninkrijk tekende. In april 1814 deed Napoleon afstand van de kroon. De erfgenaam, en later de koning Lodewijk XVIII, kwam via de kortste weg d.w.z. via Calais uit ballingschap terug. Toen hij op 24 augustus 1814 aanmeerde werd hij op de kades van Le Courgain Maritime door de bewoners als een koning ontvangen.